Ben ik de enige die altijd maar weer van alles aan zichzelf wil veranderen? Dit terwijl ik eigenlijk best tevreden ben zoals het gaat. Het gevoel echter dat het toch nog een tandje beter kan blijft.
Van het stoïcisme heb ik geleerd tevreden te zijn met de bestaande situatie en deze te aanvaarden. Pak alleen die dingen aan waar je nog wat aan kunt doen. En dat probeer ik dan ook nu maar te doen.
Iets minder koffie, iets meer op tijd naar bed, iets eerder aankleden zijn een paar van de dingen die ik wil veranderen. Nou ben ik gelukkig niet iemand die snel opgeeft. Dat heeft voordelen. Mocht ik een keer te lang in mij ochtendjas door het huis banjeren en sta ik pas om vijf uur ’s middags onder de douche dan is dat niet heel erg. Ik kan altijd weer opnieuw beginnen met de verandering.
Toch erger ik mij soms wel aan mijn wens om te veranderen. Het willen veranderen is ook niet tevreden zijn met een situatie zoals die is. Tevreden zou ik willen zijn. Ik ben denk ik nog niet echt een 100% stoicijn.
Hoe sta jij in het leven, wil jij ook altijd van alles veranderen?
