Gedichten, gedachten en verhalen.
Gisteravond naar een voorstelling van Herman van Veen gegaan samen met Rianne. Ik had de man al minstens vijfentwintig jaar niet gezien. Hij kan het nog steeds. Mooi liedjes en leuke verhalen. We hebben ons vermaakt en genoten.
Twee boeken en zeven cd’s rijker zijn we om elf uur naar huis gegaan. Wil je nog een leuke voorstelling zien dan gaan!
De sleutel paste niet in het slot. Hij kijkt verwonderd naar de koperkleurige sleutel. Het was toch wel de juiste? Ja hoor, in zijn hand heeft hij de gewone Lips sleutel. Hoe kan dat nou? Vanochtend heeft hij met dezelfde sleutel dezelfde deur afgesloten. Wat moet hij nu doen? Hij kon niet naar binnen en Marie, die de enige reservesleutel heeft is op zakenreis. Het is haar eerste zakenreis ooit. Toen hij erover hoorde had hij nog gevraagd waar de reis heen ging. Het antwoord heeft hij echter niet gehoord.
Met een hoge verwachting ga ik voor het eerst dit jaar naar Orpheus. Mijn eerste voorstelling:Paris -Berlin met als ondertitel Je veux de l’amour door het multitalent Ellen ten Damme. Ik moet zeggen dat ze me niet teleurgesteld heeft.
Een voorstelling waarin ze voornamelijk Franse en Duitse liederen ten gehore brengt. Bekende nummers maar ook eigen werk en hertalingen. Het begint met een aantal Franse nummers. Bekend, maar niet gemakzuchtig uitgevoerd. Ze geeft elk nummer iets nieuws mee, wat elk lied toch weer uit tilt boven een ‘gewone’ uitvoering. Hoewel de focus ligt op de zang worden er hier en daar wel kleine theatrale elementen in het programma verwerkt.Zo zingt Ellen ons vanaf een loopband toe, gaat een klein gesprek met iemand in de zaal aan en gooit er hier en daar nog wat dans in. De zang blijft gelukkig echter de boventoon voeren.
“Paris -Berlin – Je veux de l’amour- Ellen ten Damme” verder lezen
De pauw laat zich zien!
Al enige tijd geleden heb ik mij aangemeld om mijn muziekkeuzes te verwoorden middels een in te vullen lijst. De lijst die ik heb ingevuld kan ik jullie natuurlijk niet laten zien. Wel wat ik niet heb ingevuld maar voor hetzelfde geld wel had kunnen doen.
Laten we het de alternatieve lijst noemen.
Ik ben dus Bastiaan, getrouwd en al 45 jaar.
Welke plaat stond op nummer 1 toen je geboren werd?
Voor het antwoord op deze vraag moet je echt gaan kijken bij bregblog.nl als mijn keuzes geplaatst worden.
Als ik de lijst van 1992 bekijk en zie wat er op 1 stond heb ik de keuze tussen I’ll be there van Mariah Carey of It’s my life van Dr Alban. Nu vind ik beide nummers vrij ernstig. Toen… in 1992 vond ik dat I’ll be there wel lekker.