Voor de tweede keer op een rij ben ik ziek geworden in wat mijn kerstvakantie zou moeten zijn. Waarom overkomt mij dat tweede keer op rij? Dat niet alleen, ik heb ook alle twee de keren Corona.
Ziek zijn betekent voor mij ook echt niets doen. Niet dat ik ook maar in iets zin zou hebben maar ik kan dan ook daadwerkelijk niets. Er is echter een probleem. Ik heb wel het gevoel dat ik wat moet. Dat is natuurlijk geen goede combinatie.
Soms leidt dat ertoe dat ik toch de deur uitga, ga opruimen of schoonmaken. Dat moet ik na een aantal minuten toch weer betreuren. Het kost me gewoon teveel lucht.
Vanuit mijn jeugd heb ik slechte longen meegenomen naar mijn huidige leven. Goed, het is niet meer zo slecht als toen ik jong was en echt veel last van mijn astma had. Toch krijg ik ook nu ook acuut last van mijn longen als ik ziek ben, veel lucht heb ik dan niet meer.
