Nazomer
Ik heb in het gras mijn wapens gelegd
en mijn wapens gaan geuren als gras
ik heb in het gras mijn lichaam gelegd
mijn lichaam is geurig als hout bitter en zoet
dit liggen dit nietige luchtige liggen
als een gele foto liggend in water
glimmend gekruld op de golven
of bij het bos stoffig van lichaam en schaduw
oh grote adem laat de stenen nog niet opstaan
maak nog niet zwaar hun wangen hun ogen
kleiner gebrilder en grijzer
laat ook de minnaars nog liggen en stilte
zwart tussen hun zilveren oren en ach
laat de meisjes hun veertjes nog schikken en glimlachen
uit:Alfabel, De Bezige Bij
opgenomen in: Dichters van deze tijd,
Dit is het een van de eerste gedichten die ik uit mijn hoofd heb geleerd. Ik moet zeggen dat ik er niet veel heb bijgeleerd. Er is nog maar één ander gedicht dat ik uit mijn hoofd ken en wel; ‘Jantje zag eens pruimen hangen’, van Van Alphen.
