De laatste weken zat ik al met de restanten van een longontsteking. Hoesten tot aan dubbelvouwen toe. Extreem moe. Koud. Geen energie. Kortom tot niets toe in staat.
Het valt mij op dat als ik een langere tijd thuis heb gezeten er ook een vorm van vervreemding optreed. Het gevoel geen onderdeel van de wereld te zijn. Na een paar dagen weer het huis uit geweest te zijn verdwijnt dat gevoel gelukkig snel.
Maandag weer aan ’t werk.
Het gaat nu best lekker. Ik werk alweer. Alleen het hoesten stopt maar niet.
Hoe is het nu?