Donker

Boudewijn speelt zachtjes
hij speelt en speelt
tot hij niet meer kan
langzaam vormt het refrein
het einde van het lied

Waar moet de nacht
verdwijnen
als de dag verschijnt

en ik luister

poëzie in eenzaamheid

donkere nacht

1 Reactie

  1. Hoi Bastiaan!
    Ik ben op je site terecht gekomen via een link op mijn gastenboek, en ik geef toe, ik heb er geen spijt van. Je gedichten doen me pijn, en daar herken ik goeie gedichten aan. BLIJF! Bastiaan, laat je NIET kisten. Je hebt het in je!
    Gegroet! Desaunettes.

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!