Eindelijk heb ik dan ook de moed om te vertellen over mijn autisme. Het heeft vrij lang geduurd voordat ik er aan toe was om het te vertellen. Dit terwijl ik toch al een paar jaar weet dat ik een autist ben.
Sinds mijn veertigste weet ik dat ik het syndroom van Asperger heb. Een beetje laat misschien maar ik was vrij laat met het onderzoek. Ik heb altijd al wel geweten dat ik wat anders was dan anderen maar hoe anders wist ik nog niet. Met veertig was ik eindelijk zover dat ik zeker wilde weten dat er niet ernstigs met mij aan de hand was. Ik ben er ingestapt met het idee dat er niets aan de hand was dus toen ik eindelijk hoorde dat ik een vorm van autisme had overviel me dat wel. Soms denk ik dat ik het liever niet had geweten.
Het hebben van autisme brengt een aantal moeilijkheden -anderen noemen het beperkingen- met zich mee. Voor iedereen met autisme zijn dat weer andere dingen.
Waar heb je last van?
Een lastige vraag. Ik denk dat het dan gaat om het constant ‘aanstaan’, constant het gevoel hebben dat je iets moet doen. Is het niet de was dan wel iets anders wat op zo’n moment ‘moet’.Dat gevoel is ook niet stil te zetten.
Een ander probleem is mijn interactie met andere mensen. Ik ben constant bezig met het inschatten van andere mensen, hoe reageren zij tegenover andere mensen , hoe reageren ze tegenover mij?
In de komende tijd zal ik misschien wat vaker over mijn ASS schrijven en dan voornamelijk over de problemen die ik ervaar. Heb je vragen, laat het me weten?
