Donderdag is het dan eindelijk zover: ik ga naar het concert van Janet Jackson. In mijn beleving is het minstens een jaar geleden dat ik het kaartje heb gekocht. Naarmate de datum van het concert dichterbij komt, word ik steeds nerveuzer.
Bij het bestellen van het kaartje heb ik gekozen voor een staanplaats. Dat betekent wel dat ik in de rij moet staan om op tijd binnen te zijn en een goede plek voor het podium te bemachtigen. En hier begint de twijfel al: lukt het me wel om die plek te krijgen, of eindig ik halverwege de zaal?
Een andere grote angst is of ik niet te oud ben voor dit concert. Straks staan er allemaal twintigers en dertigers om me heen, en sta ik daar als oudere man een beetje hip te doen.
Als ik er wat beter over nadenk, weet ik dat het waarschijnlijk wel mee zal vallen. Haar publiek bestaat voor een groot deel uit mensen van de tachtig- en negentiger jaren. Zelf is zij ook al 58…