Van de week voor het eerst sinds jaren weer naar een sauna/wellness-gebeuren gegaan. Eigenlijk dacht ik dat ik er al eens eerder was geweest, zo’n twintig à vijfentwintig jaar geleden, maar daar heb ik me in vergist. Dat zag ik wel na een uurtje rondlopen. Dit was veel groter dan wat ik me herinnerde.
Het was niet op een badkledingdag. Zelf vind ik het raar dat er uberhaupt een badkledingdag bestaat: naar een sauna gaan en dan badkleding aan? Er zijn mensen die niet anders durven. Moet ik misschien zeggen niet willen?
Veel baden, veel sauna’s en veel mensen. Gelukkig heb je geen last van de mensen, want het terrein is groot genoeg om elkaar niet in de weg te lopen. Zelfs in de bubbelbaden is er genoeg ruimte om niet bij iemand anders op schoot te hoeven zitten. Dat zou anders ook wat worden…
Wel moest ik wennen aan de vele verschillende sauna’s met de meest uiteenlopende benamingen. Uiteindelijk heb ik er drie bezocht. De namen herinner ik me echter niet meer helemaal. Is dat erg? Nee, als je er maar van geniet. Daarbij heb ik wel een maximumtemperatuur aangehouden. Elke sauna die heter was dan 65 graden, heb ik vermeden.
Zittend op het terras met mijn badjas en slippers aan, moest ik plotseling denken aan Toon Hermans: “Met de blote piemel op de waterfiets.” Het is wel veel bloot…