Wordt er nog gewerkt?

Gistermorgen opgestaan met Susarah en Meindert in mijn hoofd. Nou ja ik werd wakker in mijn hoofd en herinnerde wat ik over hen gedroomd had. Ze kusten elkaar en ik stond erbij keek ernaar en vond het prima. Een aparte droom maar wel een goede. Jolanda gesproken over hoe het met haar is en hoe met mij.

Gewerkt
Om halftien werk ik gebeld of ik om tien uur wilde werken, ja gezegd en dus moest ik om halfelf op zoek naar het kantoor van het zuiveringschap op een nieuw bedrijfsterrein. De straat, Steenbokstraat. Niet te vinden dus hé nergens waren bordjes met straatnamen, zou dat niet nodig zijn? Er liepen ook erg weinig mensen om de weg te vragen de paar die ik het vroeg konden het mij niet vertellen. Wat een ellende die bedrijfsterreinen. Als het ooit nog zo ver mocht komen dat ik een groot bedrijf mocht bezitten dan laat ik mij nooit en te nimmer verbannen naar een bedrijfsterrein. Wat een treurige gebeurtenis. Nog in aanbouw dus ook nog eens een geweldige modderpoel. Oké ik was er dus om halftwaalf. Ik snel gebeld dat ik aanwezig was en aan het werk gegaan. Werk van niks om drie uur was ik klaar.

Vanochtend werd ik wakker gebeld door iemand van de Reumastichting. Ik heb mij een paar weken geleden bereid verklaard om voor ze een paar straten te doen en de man die mij opbelde wilde weten of ik dat nog steeds van plan was. Na een heel verhaal over hoe dat nou zat met dat lopen hing hij op. Het werd alsmaar later op de middag en nog steeds had ik niets van het uitzendbureau gehoord aangaande mijn nieuwe werkzaamheden bij Dijkgraaf- Rijsdorp. Jolanda belde om te vragen of ik al wat gehoord had.

Het uitzendbureau belde mij even later op niet om te vertellen dat ik de baan had maar om me te vragen of ik morgen weer in de keuken wilde staan. Dus ik heb weer werk voor morgen! Om vijf uur werd ik uiteindelijk gebeld over Dijkgraaf, ze willen een tweede gesprek. Ze zijn namelijk bang dat ik me door de klanten laat overbluffen…..

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!