Werken, Jolanda en Arean

De rest van die donderdag heb ik vrij weinig gedaan behalve op de bank zitten en naar het scherm zitten staren. De laatste dag van de werkweek was ook mijn laatste dag bij Centraal Beheer. Deze laatste dag was als de dagen daarvoor. Om halfacht beginnen met het eten, soepen maken, snacks uitpakken, snijbonen koken etc.. Om halftien was er tijd voor pauze, koffie. Daarna weer verder werken om halftwaalf zelf eten en daarna tot halftwee snacks bakken en serveren voor het hongerige CB- personeel. Halverwege de lunchpauze waren de meeste snacks al weer op alleen de kipcorns en de Vietnamese loempia’s waren nog over. Er werd veel over geklaagd. Na de lunchpauze schoonmaken, koffie en schoonmaken en naar huis.

Ik ben na het werk gelijk doorgereden naar het uitzendbureau om mijn werkbriefje in te leveren. Bij het uitzendbureau aan de Nieuwstraat was het niet druk behalve de twee intercedentes was er maar één iemand. ‘Hoe was het?’ ‘Ik heb misschien nog leuk werk voor je, bij Dijkgraaf een handelaar in bedrijfsmeubelen. Je moet wel in het pak maar dat wordt door hen geregeld.’ Er is gelijk naar het bedrijf gebeld, ik las ondertussen de op het bureau liggende Apeldoornse Courant. Nou moet ik maandagochtend om tien uur op gesprek. Ik heb besloten om gelijk maar in het pak te gaan alleen die das! Ik zie wel.

Eenmaal thuis had ik nog even de tijd voordat Jolanda en Erik zouden komen. Het is dit weekend voor het eerst dat Erik ook bij mij thuis blijft slapen dus iets nieuws. Het ging dus goed al wilde Erik niet zo graag slapen, hij wilde liever bij ons blijven maar oké hij sliep en wij zijn op de bank blijven zitten en deden ons ding terwijl hij sliep. Toch wel raar met iemand anders er vlakbij op ongeveer twee meter afstand maar gelukkig is hij niet snel wakker als hij eenmaal slaapt dus we konden gewoon onze gang gaan. Ik geloof dat we om halftwaalf in bed lagen. Om tien uur in de ochtend werden we wakker gemaakt door Erik, ‘ het is al tien uur hoor’, hij vond het tijd om op te staan. Uiteindelijk waren we om halfelf het bed uit onder de douche en eten. Broodjes in de over wakker gemaakt. Erik nam één broodje Jolanda twee en ik drie, ik moet er nog van groeien! Na de koffie zijn ze gegaan.

Ik naar mijn moeder toe. Boodschappen gedaan. Gegeten en me klaar gemaakt om weer naar de schouwburg te gaan ditmaal naar Jenny Arena. Ik was weer bijna te laat. Het grote probleem van mijn leeft, de tijd! De voorstelling was als de plaat. Jenny zingt net zo goed in het echt als op de cd en dat maakt het gelijk weer een beetje saai want de plaat kennen we en je gaat toch naar een voorstelling om iets mee te maken en niet alleen om een plaat te horen. Je gaat voor live.

Na de voorstelling snel naar huis om me te verkleden voor de stad. Onderweg had ik al geen zin meer om überhaupt nog de stad in te gaan, het was ijskoud het regende en ik was moe. Hé bah ben ik nu al een ouwe… aan het worden? Een van de grote evenementen van dit weekend op tv was het 75- jarig bestaan KRO. Er waren zondagmorgen enkele oude KRO- programma’s die ik graag wilde zien. Ik was weer te laat om twaalf uur deed ik de tv aan en kreeg als enige de Mis op het scherm. Laat maar zitten.

Vanmiddag ben ik naar het literair café geweest met Jules Deelder. Een afspraak gemaakt om hem te interviewen voor het boek. Ik weet alleen nog niet wat ik aan hem moet vragen en waar. Misschien moet ik maar een nacht met hem door Rotterdam heen gaan, hij heet niet voor niks de nachtburgemeester. Heel misschien moeten we samen eens een lijntje snuiven. Komt daar iets leuks uit.

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!