Weer

Het was alweer een tijd geleden dat ik hem voor het laatst zag. Ik herkende hem eerst niet. Hij was duidelijk wat ouder geworden, de groeven in zijn gezicht zijn duidelijker. Hij had nu ook een bril op. Je kon zien dat zijn ogen vrij slecht moeten zijn. De dikke glazen waren duidelijk  te zien in het randloze montuur.

‘Hoi’

‘Eindelijk zie ik je dan weer eens, het werd tijd.’

‘Ik ben er weer.’

Zo begon het. Weer.

Wordt vervolgd…

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!