Vermoeiende jaardagen

Dit hele weekend hebben we ons beider verjaardagen gevierd. Met ons bedoel ik dan de verjaardag van Rianne die de achtste september jarig is, en mijn verjaardag van de zevende. Wat ik wel merk is, dat zo’n verjaardag behalve leuk ook vermoeiend. Je probeert toch voor iedereen aandacht te hebben. Ze zijn immers voor jou gekomen met cadeaus.

Gekleurde, brandende verjaardagskaarsjes

Tussen het verzorgen van de drank en het eten probeer je dan nog een goed gesprek te voeren met deze of gene. Vanwege de drukte is dat meestal onmogelijk en dus heb je aan het eind van zo’n verjaardag met niemand meer dan een aantal woorden gesproken.

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!