Treinliefde, strand en Amsterdam

Een dagje naar het strand althans dat was de bedoeling het is wat anders gelopen maar het was wel de bedoeling.

Om 10.58 zat ik in de trein van Apeldoorn naar Zandvoort aan zee om daar een beetje bruin te worden en een beetje naar mooie mensen, lees vrouwen te kijken.

Het reisschema:
Apeldoorn – Amersfoort
Amersfoort – Amsterdam
Amsterdam – Haarlem
Haarlem – Zandvoort aan Zee

Treinliefde

In Amersfoort ging het mis, Vertraging! Nou ja, wachten dus. Toen… zag ik haar. Rood haar en helderblauwe ogen. Een meisje waar je heel slecht van slaapt. Ze liep mijn richting op. De manier waarop ze liep, ja wat zal ik erover vertellen woorden vertellen het niet. Wat moest ik nu doen? Ik had geen idee. Normaal heb ik nog wel eens een ingeving. Nu liet mijn verstand me volkomen in de steek. Ik bleef maar naar haar kijken, ik moest echt me best doen om niet naar haar te gaan staren. De trein kwam het station binnen. Snel liep ik achter haar de trein in, de bank naast de hare was gelukkig vrij zodat ik toch vlakbij haar in de buurt kon zijn. Nu? Ze heeft dezelfde rugzak als ik dus daar maar over beginnen en zowaar er ontstaat een gesprek. Het gesprek stokt en ik moet proberen het weer op gang te brengen, ik weet dus niks om te zeggen. Ik weet dat ik haar na vandaag niet meer zal zijn en in mijn gedachten begin ik alvast de advertentie op te stellen;
Jij, rood haar, blauwe ogen was onderweg van Enschede naar Amsterdam. We spraken over je Kipling rugzak. Ik jongen blond was onderweg naar Zandvoort. Ik wil je graag weer zien, ik mis je. Brieven onder nummer 7070.

Het is de eerste keer dat ik in de trein iemand tegenkom waarvan ik gelijk zo onder de indruk ben. Toch ben ik niet de enige die zoiets gebeurt. Bijna elke dag moet zoiets gebeuren. De rubriek ‘hartkloppingen’ in de ‘Spits’ staat elke week weer vol met verhalen van treinliefdes, busliefde. Net zoals de rubriek Opsporing verzocht in de Volkskrant of soortgelijke rubrieken in willekeurig elke andere krant. Zover moest het niet komen dus ik moest wat. Er kwam niks en we reden Amsterdam Centraal binnen. Snel achter haar aan om, ja waarom? Ik zie haar weggaan uit mijn leven.

Zandvoort

Op Zandvoort scheen geen zon. Terwijl ik aan het lopen was naar het strand begon het te regenen. Het werd dus een zeer korte stranddag. Ik liep terug naar het station. Bij de vishandel Croon even gestopt voor vis.Een kabeljauw geserveerd op een plastic bordje. Zo’n bordje met drie ‘compartimenten’ één groot en twee kleinere. Naast de vis was er op het bord een salade te vinden en vier verschillende soorten saus onder andere knoflook. Heerlijk!

Trein uitgevallen

Bij het station was er ditmaal voor de verandering een trein uitgevallen. Het gevolg was dat we opeen gedrukt in een andere trein op weg terug naar Haarlem moesten. Toen van Haarlem naar AMSTERDAM weer hetzelfde, staan. Ik heb dus alles bij elkaar zo’n drie kwartier in de trein GESTAAN.

Amsterdam

Wat heb ik gedaan in Amsterdam? Twee koppen te dure koffie á f 4,25 bij de Bijenkorf gedronken. Een t- shirt gekocht, één cabaret cd voor tien gulden. Verder een beetje blaadjes gelezen.
Ik was al bijna onderweg naar het station totdat ik mij realiseerde dat ik niet op de Wallen geweest ben. Normaal ga ik daar toch altijd even kijken en nu? Ik was het bijna vergeten.

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!