Oorlogswond en zoenzucht

Uit mijn dagboek van 28 augustus 2000 Het is nu maandagavond.

Zaterdagmiddag om twaalf uur ben ik bij mammie geweest. Ze lag in bed en was moe. De zuster had mij het eten gegeven om mammie hiermee te helpen, soep, fijngemalen vlees, aardappels, groente en pudding ze
at het niet op en had er geen zin in met moeite kreeg ze enige happen van het eten naar binnen. Het leek echter niet te smaken. Het is nog steeds raar om mammie zo te zien. Al die tijd heeft ze voor ons gezorgd en nu moeten we haar verzorgen dat is vreemd om je te realiseren.

Om half vijf had ik afgesproken bij Jeroen en Sylvia eerst met z’n allen te eten en daarna naar Mysteryland bij Bussloo (een groot housefeest in de open lucht) Naast Jeroen en Sylvia gingen er nog zesandere mensen mee Sandra en Bert met haar zus Chantal. Zij waren ere chter nog niet en zouden pas later komen. De Friezen waren er echter al wel.

Jeroen had zijn best gedaan op de macaroni (bevat veel energie) en
ik heb er dan ook aardig wat van gegeten. Er was vrij veel gemaakt
dus er bleef nog aardig wat staan.
Na het eten gingen er nog wat mensen slapen (ik noem geen namen)uit
voorzorg. We moesten tenslotte de hele nacht nog door en ze wilden
niet graag het risico nemen iets te missen door oververmoeidheid.
Ik ging naar huis om me te verkleden. De kleren die aan zou doen had
ik al van te voren klaargelegd. De laatste tijd heb ik eigenlijk
altijd hetzelfde aan, zwart.

Terug bij Jeroen en Sylvia bleek dat Sandra en Bert samen met hun zus al waren aangekomen. Haar zusje lijkt erg veel op haar en het blijkt dus een tweeling te zijn, dat is te zien. Een taxi werd gebeld en er werd nog wat gedronken.Toen gebeurde het Chantal meende een taxi te horen en vroeg aan mij of ik mee ging kijken. Natuurlijk zeg ik ja en samen rennen we naar
de weg hand in hand ik let niet meer op en struikel over een betonnen
paaltje (Jeroen zegt later dat dit een heel oude wegwijzer is). Geen
taxi. Ik sta weer op en loop verdwaasd naar de tuin terug. Ik heb wat
bloed aan me arm zitten en een schaafwond op mijn rechterhand. Verder
lijkt er niks aan de hand te zijn totdat ik mijn been voel trekken,
ik trek mijn linkerpijp omhoog blijkt dat mijn onderbeen een kleine
open wond heeft. ‘Het moet wel gehecht worden’ zegt Jeroen als hij er
even naar gekeken heeft maar ja de taxi komt zo dus hebben we geen
tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan. Om half twaalf komt eindelijk de taxi en zijn we op weg naar Mysteryland.

We kunnen door de Vip ingang omdat we een rolstoel bij ons hebben, niet ik maar een ander. Bij de ingang is het gelijk zoeken naar de EHBO tent terwijl Sietse verdwijnt om drankbonnen te halen. We zijn hem dan ook kwijt.
Een kwartier later duikt hij plotseling weer op en we gaan richting
EHBO. Het is nog niet makkelijk de ingang te vinden en we moeten er
eerst helemaal omheen. Eenmaal binnen moet ik op drie verschillende
stoelen plaatsnemen en wordt het been gehecht. Dit alles zonder
verdoving, ze willen waarschijnlijk geen verdoving gebruiken met al
die drank en pillen daar op het feest. Drie hechtingen gaan erin. De
pijn tijdens het hechten valt mee, ik had gedacht dat het toch meer
zeer zou doen , alleen als het touwtje wordt aangetrokken voel ik me
iets minder maar ik blijf maar praten tegen een van de mensen daar
dat leidt af. Er gaat een verband om. Op naar de muziek.

Toen er gehecht werd vroeg ik nog,’Hou ik hier een litteken aan
over?’, een oorlogswond had de man gezegd, groot zal het litteken dus
wel zijn.

Sietse was met me meegelopen en we begonnen weer over Chinezen. De
hele tijd al had hij het er over gehad om het een keer met een
Chinese te doen en we zaten te zoeken naar Chinese vrouwen om onze
fantasie uit te leven Jammer maar dan moest er zijn genoeg vrouwen op
mysteryland aanwezig dus het moest wel lukken. Blond, bruin, zwart.
Ik had niet veel last meer van mijn been, toch was iedereen bezorgd om
mij en om de zoveel tijd werd mij gevraagd hoe ik mij voelde.
Ja het enige wat ik ervan voelde op dat moment is dat het af en
toe wat trok meer niet. Ik ben benieuwd hoe het er uit zal zien
nadat het genezen is, hoe groot zal het litteken zijn?
‘Moet je een pilletje?’ Ik heb al een keer eerder een halve genomen.
Was het een succes? Ik weet het niet anders dan anders voelde ik me
toen niet misschien zou het dit keer anders zijn. Het pilletje kreeg
ik in mijn hand gedrukt in mijn mond gestopt en doorgeslikt een
beetje water na.

Weer terug naar het feest. Het domme was dat ik steeds naar alle
vrouwen zat te kijken en niet gewoon maar met de vraag hoe ik ze zo
ver kon krijgen dat ze met mij de bossen rondom Bussloo gingen
verkennen. Doordat ik daar te veel over nadacht en te weinig deed
kwam er natuurlijk niks van. Op een moment zag ik een heel mooi
meisje en ik wist niet wat te doen een andere jongen wel en hij
ging met haar aan de dans ik ben maar weggelopen. Het is moeilijk om
een ander te zien lukken waar jij faalt. Ik kan dat in ieder geval
niet. Sietse was mij ook niet vergeten, door de verhalen die we
samen hadden was hij in mij een vuns gaan zien waar hij zich in
herkennen kon en samen liepen we dan ook een beetje rond. Hij vroeg
van alles aan me en probeerde mij uit te horen. Dat is niet erg
moeilijk bij mij hoor! Ik heb geen geheimen en iedereen mag alles van
me weten. Ik werd ook nog uitgenodigd voor een gezellige avond samen
met zijn vrouw Omstreeks vijf uur begon bij Jeroen de vermoeidheid toe te
slaan en hij was er even aan toe om te zitten. Zijn neef kwam ook nog

weer langs. Even later kwam hij terug, ‘ik geloof
niet dat ik op het juiste moment kwam’. ‘Het komt wel weer goed hoor.’
‘zal wel.’ Ja hoor even later was Jeroen er al weer en het neefje was
weg.
We zijn uiteindelijk tot over zessen gebleven waarna er een taxi
moest worden gezocht. Dit was niet zo makkelijk en bij de ingang
moesten we dan ook een aardige tijd op een taxi wachten. Net toen ik
055 – 5413413 had gebeld voor een taxi was er een busje beschikbaar
waarmee we naar huis gingen.
Bij het huis van Jeroen aangekomen ging deze snel naar bed. De rest bleef zitten
we hebben er uiteindelijk tot bij elf uur gezeten. Waar we het over
gehad hebben? Seks, vrienden, verwijderingsbijdrage, discotheek, homo’s en busjes ( vooral wat je er zoal in kunt doen). Toen was het tijd voor seks, niet voor mij! Ik ben maar op de fiets gestapt en naar huis gereden. Het ging trouwens niet zo lekker met me been. Thuis aangekomen heb ik vrienden opgebeld om met mij naar de dokter te rijden voor een tetanusprik. Bij de dokter aangekomen bleek dat ik het vaccin eerst zelf bij de dokter moest ophalen. . Om half vijf naar de dokter en spuiten één in eenspier in mijn rechterarm en één in me linker. Ach ja moet ook hé!

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!