Ich hab so heimweh nach dem Kurfürstendamm

Berlin_Kurfurstendamm (Ku'damm)Om half vijf zijn we er aangekomen. Ons  hotel in Berlijn aan de Kurfürstendamm.   Om vijf over half negen was met het lopen naar de bus de reis naar Berlijn begonnen. Deze bus bracht ons naar het treinstation. Daar duurde het vervolgens een uur voordat de reis naar Berlin hbf het station kwam binnenrijden. Een trein is een trein maar toch. Een trein naar Berlijn heeft voor mij toch wat extra. Waar de buitenkant een rood witte kleurstelling heeft is het interieur van het toestel mintgroen. De bekleding van de stoelen iets afwijkend,  mintgroen met een rood kleuraccent.  Dan begint de lange reis via Deventer, Almelo, Hengelo naar Bad Bentheim waarna je plotseling in Duitsland bent. Je merkt het meteen als je de huizen ziet die aan de buitenkant met geel, roze en soms rood geverfd zijn.

Deze stad Bad Bentheim, het eerste station over de grens bezit voor de ware Elvis Presley fan een extra. Elvis heeft hier gedurende zijn diensttijd in Duitsland gezeten in hotel Grünwald. Er gaan busreizen vol met fans speciaal naar dit hotel. De eigenaars zijn hier niet onverdeeld blij mee zoveel mensen die alleen maar voor de ingang rondhangen.

De reis voert verder langs grote stukken Bos, bergen en dorpjes.  De meeste dorpen en steden waar we langs rijden blijven voor mij naamloos. Ik weet echter weer dat we langs Wolfsburg komen als ik ontelbare auto’s op een parkeerterrein zie staan. Het is te zien aan het merk. Hier komen de echte auto’s vandaan. De VOLKSWAGEN.

In Hannover overstappen. Niet makkelijk. De conducteur stuurt ons naar een ander perron terwijl uiteindelijk we op hetzelfde moeten zijn. Stress! De reis van Hannover naar Berlijn verloopt echter voorspoedig zodat we ruim op tijd het gloednieuwe station binnenrijden.

Het hotel zoeken blijk ook nog niet makkelijk. Niemand kent de Bayreuterstrasse. Uiteindelijk worden we geholpen door een vriendelijk Duits stel die ons uiteindelijk toch de goede richting uit krijgt. Het hotel is goed maar niet groots. We eten iets bij Mowenpick  doen nog wat boodschappen en gaan naar het hotel terug. Tijd om te slapen.

Hildegard Knef - Heimweh nach dem Kurfürstendamm

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!