Weerzien met Rochelle

Die zaterdag zou het gaan gebeuren, ik zou Rochelle weerzien. Ik had een afspraak gemaakt om elkaar op zaterdag om elf uur op het station van Rotterdam te zien. Helaas kon ik er niet op tijd zijn, ik moest nog een kaartje halen voor het concert van Janet Jackson op 1 december. Bellen! Helaas niemand nam op. Niet erg ik probeer het later nog wel eens.

In de trein
Goed, kaarten gehaald ik in de trein. In de trein van iemand een mobiele telefoon geleend, weer niemand. Nu maak ik me zorgen! Oké, ik ben er nog niet. Dan gebeurt het, in Utrecht, ‘Vanwege een storing op station Den Haag rijd deze trein niet verder, passagiers voor Den Haag wordt aangeraden via Amsterdam te reizen’. De trein naar Amsterdam is er nog niet dus ik heb nog even de tijd om een broodje op het station te halen, wel veel te duur maar toch.

Terug op het perron blijkt dat de trein naar Amsterdam een vertraging heeft van plus minus 15 minuten. De trein is iets sneller aanwezig dan verwacht en ik zit eindelijk in de trein. Halverwege DEN HAAG blijkt dat ik in de verkeerde trein zit
dus moest ik in Den Haag nog een keer overstappen, weer een uur vertraging.

Geen gehoor
Ondertussen heb ik nog een paar keer geprobeerd Rochelle te bellen en nog steeds geen gehoor! Eindelijk kom ik ergens bij een uur op het station van Rotterdam aan.
Weer bellen, weer geen gehoor. Wat nu te doen? Het beste is om gewoon maar een beetje door Rotterdam heen te gaan en winkels te bekijken. Dat doe ik dus en ik vind dus niks. Even wat bier gedronken op een terras.

Couperus
Ik kijk verder in de winkels en zie nog steeds niks totdat ik plotseling een ‘Slegte’zie en binnen ga kijken.
Hé, ‘Couperus, verzamelde werken’ Weer zeven boeken erbij gekocht. Wel bijna tachtig gulden maar ik moet de verzamelde werken van Couperus compleet hebben.

Eindelijk gehoor en weer vertraging
Nog maar eens bellen, weer niks! Ik blijf tot zes uur als er dan nog niemand opneemt ga ik naar huis!
Twee koffie gedronken in een restaurant en weer bellen! Nog steeds niks. Terwijl ik voor een tigste keer wil bellen gaat er opeens een zwerver tegen mij aanpraten wat hij zegt is echter niet te verstaan maar hij blijkt wel erg lastig en gaat nu in ‘mijn telefoonhokje’ een beetje spul van een zilverpapiertje zitten snuiven. Dan maar een ander hokje en ja dit keer wordt er opgenomen er krijg ik Rochelle aan de telefoon! Het blijkt dat ze gewoon thuis waren maar de telefoon lag niet goed op de haak. Goed ik moet dus naar Vlaardingen daar zit ze. Ik neem de trein maar, de trein rijdt niet. Dit blijkt dus na 15 minuten.

Eindelijk zie ik haar dan weer
We stappen over en arriveren uiteindelijk in Vlaardingen. Rochelle staat er op mij te wachten en ziet er heel goed uit. Heb ik d’r te lang niet gezien?

Nou ja daar stond ze dus en nu? Ik kuste haar en vertelde dat ik blij was haar te zien. Nu ging het met de bus naar het centrum alwaar we de mensen tegen kwamen waar ze logeerde. Het waren leuke mensen wel, alhoewel zij ook uit Australië kwam. Toen ik keek hoe laat ik naar het station moest om op tijd terug te zijn bleek dat, dat al om elf uur was dus hadden we weinig tijd samen . Ja, Richard had me beloofd dat ik bij hem zou kunnen slapen als ik in de randstad kwam vast te zitten dus ik besloot om de laatste trein te nemen maar dan richting Den Haag. Het was een geweldige avond. We hebben ergens gegeten en later op een terras gezeten. We besloten dat we meer dingen samen gingen doen..

Weer vast op het station
Op het eind van de avond ging ik naar Den Haag ik bij het huis van Richard aangekomen na bijna weer misgelopen te zijn. bleken ze niet thuis te zijn., althans dat dacht ik dus. Later bleek dat ik niet lang genoeg op de bel had gedrukt waardoor hij niet op tijd wakker was geworden. Wat nu? Gevolg was dus dat ik de hele nacht op het station van Den Haag heb doorgebracht. Ik word bijna een expert op dat gebied!

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!