Het is alweer woensdagavond, drie dagen na het optreden in het Nieuws van Apeldoorn.
Optreden
In de morgen nog geprobeerd een gedicht te schrijven.De literaire middag begon om drie uur. Om half drie begon ik toch wel wat zenuwachtig te worden, ‘Stel dat niemand het wat zou vinden?’ Ik was er iets voor drie en heb mij aangemeld, ik was er! Nou kon ik ook niet meer terug. Gelukkig was Richard er alweer om mij bij te staan in deze benauwde uren. Ik kreeg nog wat aanwijzingen van de vrouw die de middag aan elkaar sprak en toen begon de middag met Lydia Rood die de nodige verhalen voorlas.
kijkers
Ondertussen waren er nog meer mensen gekomen om naar mijn optreden te kijken, Mieke (de …), Arnold en Fabian . Ik was eigenlijk bang dat ‘mijn mensen’ het optreden van Lydia saai zouden vinden maar ze leken het nogal leuk te vinden. Na Lydia zou ik mijn gedichten moeten voorlezen maar er werd toch nog wat veranderd dus moest ik weer wachten. Eindelijk was het dan zo ver! Ik had van te voren al een volgorde gemaakt waarin ik de gedichten zou lezen dus gedicht 1. Het is niet makkelijk zo’n optreden de eerste paar gedichten was ik zo zenuwachtig dat ik het een naar het andere gedicht oplas. Bij gedicht vier had ik pas het idee om er wat bij te zeggen en verdwenen de zenuwen een beetje.
Ik kreeg het nodige applaus. Het leek geslaagd? Ik wilde toch nog wat zekerheid en heb met Coen, ook dichter en bekende gepraat. Hij was positief maar heeft mij wel gewezen op het verschil tussen leespoëzie en voorleespoëzie. Aan het eind van de middag nog de nodige foto’s gemaakt samen met Lydia (later in dit dagboek). De dag was nog niet voorbij. We zijn met z’n allen nog wat gaan eten waar de middag werd nabesproken. Daarna afscheid genomen en naar huis gegaan.
