Aan het werk bij Dijkgraaf

Het werk valt dus mee. De eerste drie dagen heb ik niet veel meer gedaan dan dozen uitpakken en inruimen. Het is een groot bedrijf, ik ken nog nergens de weg dus ik loop echt van de een naar de andere kant van de zaak. Vervelend was wel dat ik mensen niet met hun vragen kon helpen juist omdat ik niet wist waar alles ligt. Soms vragen de mensen ook om dingen waarvan ik het bestaan niet eens ken. De derde dag kon ik sommige dingen aanwijzen of wist ongeveer in welke hoek het moet liggen. De komende dagen blijf ik inruimen en aan het einde van deze week gaan we verder kijken naar wat ik ga doen.

Ik mis Jolanda. Zaterdagavond was ik in de stad en het was wel leuk maar toch het was niet je dat! De hele familie was weer present, Mieke, K, A en ik. Ik ben de hele avond met hun verder opgetrokken.

Wat vind je van dit verhaal? Laat het me weten!