herkennen

Soms gebeurt het mij dat ik iemand op televisie waarin ik een deel van mij denk te herkennen. Vandaag was het weer zo’n moment. De reden is het programma Opium. In het programma een gesprek met Arnon Grunberg. Zoals hij over zichzelf praat. Gedurende het gesprek had ik het idee dat ik een heleboel met hem gemeen had, ook onzeker en tegelijkertijd de schijn ophouden want dat ziet er beter uit.

Natuurlijk zijn er ook veel verschillen tussen althans dat meen ik. Hij maakt zich weinig zorgen over geld, ik daarentegen maak me er voortdurend zorgen over.

Hij heeft ook auditie gedaan op de toneelschool. Op twee scholen zelfs. Net zoals ik werd hij niet aangenomen. Hij heeft ook met Dirk Zeelenberg gespeeld. Nou ja, hij had iets meer tekst dan ik maar toch.

Werk

Het voelt goed om de beslissing genomen te hebben om niet verder te gaan met regulier werk als ze me bij de gemeente niet aannemen. Ik hoef mij dan niet meer druk te maken.